เรื่องราวของ 20000 วัน

       เรื่องราวของ 20000 วัน เกิดจากได้ฟังเพลง ๆ นึงของ เฮียแสตมป์ (แสตมป์ อภิวัชร์ เอื้อถาวรสุข) ชื่อเพลงว่า "20000"  ...ผมได้ฟังมาจากคลิปการแสดงสด แสตมป์ควบว่าน …แสตมป์เกริ่นก่อนเข้าเพลงด้วยเรื่องเล่าสั้น ๆ ว่า เขาเคยไปสัมนากับนิ้วกลมครั้งหนึ่งแล้วมีเด็กคนหนึ่งยกมือถามนิ้วกลมว่า “คนเรามีชีวิตมีชีวิตไปทำไม ?”
นิ้วกลมตอบว่า “แล้วต้นไม้มีชีวิตไปทำไมละ? ต้นไม้มีราก มีลำต้น มีใบไม้ ออกดอกออกผล เพื่อให้ดินมีความอุดมสมบุรณ์ เพื่อให้ผึ้งเอาเกสรไปผสม เพื่อให้เกิดอกใหม่ขึ้นมา ให้ร่มเงากับสัตว์อีกหลาย ๆ ชนิด หลังจากมันตายแล้ว มีคนตัดมาทำกีตาร์ด้วย แล้วเราล่ะ เกิดมาทำไม ? เราเกิดมาเพื่อ…”


        เนื้อเพลงจะบอกประมาณว่าคนเราเฉลี่ยอายุแล้วประมาณ 20000 วัน เราควรที่จะแบ่งปันสิ่งต่าง ๆ ให้กับคนอื่นบ้าง เมื่อจากไปแล้วจะได้ไม่เสียดายที่ไม่ได้ทำอะไรเลย
        เมื่อฟังเพลงนี้ครั้งแรก ทำให้รู้สึกว่าชีวิตเรามัน แลดูน้อย ๆ นะ ถ้า 20000 คำนวณเป็นปีก็จะได้ประมาณ (55 ปี) เอง ซึ่งไม่ได้มากมายอะไรเลย แล้วยิ่งนำเป็นตัวเลขเป็นจำนวน วันมาใช้ (ซึ่งในแต่ละวันก็ดูผ่านไปเร็วซะเหลือเกิน) ทำให้ดูน้อยเข้าไปใหญ่ แต่เวลาที่ผ่านไปกลับไม่ได้ทำอะไรเพื่อแบ่งปันให้คนอื่นเลย จึงคิดจะทำอะไรสักอย่างแต่ไม่ได้เริ่มทำสักที จนมาถึงตอนนี้ อาจารย์ให้มาเขียนบล็อค ผมคิดว่านี้แหละเป็นจุดเริ่มต้นที่จะทำอะไรสักอย่างให้คนอื่นได้อ่าน หรือให้ความรู้เล็ก ๆ น้อย ๆ เป็นประโยชน์แก่คนอื่นบ้างสักที จึงได้นำ 20000 วัน มาตั้งเป็นชื่อ บล็อคซะเลย เพราะนี้จะเป็น 1 ใน 20,000 วันของผม ที่มีอยู่....


         สุดท้ายนี้ก็ขอฝากเพลง ไว้ล่ะกันน่ะครับเผื่อคนที่ไม่เคยฟัง อยากลองฟังดู เพลงแค่ 4 นาทีแต่อาจจะได้ข้อคิดดี ๆ ครับ

STAMP - 20,000 (สองหมื่น)

ชีวิตนี้เรามีเวลากันแค่ไหน
ก็เคยได้ยินบางคนได้ลองประมาณเอาไว้
ว่าอย่างดีก็แค่สองหมื่นวัน

ไม่ต้องนับให้ชัดๆ ก็พอที่จะรู้
วันเวลาที่เราต่างมีบนโลกนั้น
มันไม่ได้มากมาย

และวันนี้เราจะเสียไปอีกหนึ่งวัน
จากชีวิตที่แสนสั้นไม่ได้ยืดยาว
ทั้งที่จริงเรามาที่นี่กันแค่เพียงชั่วคาว
อีกไม่นานก็คงต้องลาจากไป

อยู่ที่เราจะใช้เวลาที่มี อยู่บนโลกนี้กันยังไง
เพื่อให้กับตัวเองคนเดียวทุกวัน
หรือจะแบ่งปันให้คนอื่นบ้างไหม
เพื่อเราจะไม่ต้องมาเสียดาย เวลาที่ต้องจากไป

ทั้งชีวิตที่เดินผ่านมาเราโชคดีแค่ไหน
หรือเรายังจะอยากเก็บความโชคดีเอาไว้
คนเดียวจนหมดสองหมื่นวัน

เพราะวันนี้จะถูกใช้ไปอีกหนึ่งวัน
จากชีวิตที่แสนสั้นไม่ได้ยืดยาว
ทั้งที่จริงเรามาที่นี่กันแค่เพียงชั่วคาว
อีกไม่นานก็คงต้องลาจากไป

อยู่ที่เราจะใช้เวลาที่มี อยู่บนโลกนี้กันยังไง
เพื่อให้กับตัวเองคนเดียวทุกวัน
หรือจะแบ่งปันให้คนอื่นบ้างไหม
เพื่อเราจะไม่ต้องมาเสียดายเวลาที่ต้องจาก

­ไป

อยู่ที่เราจะใช้เวลาที่มี อยู่บนโลกนี้กันยังไง
เพื่อให้กับตัวเองคนเดียวทุกวัน
หรือจะแบ่งปันให้คนอื่นบ้างไหม
เพื่อเราจะไม่ต้องมาเสียดาย เวลาที่ต้องจากไป

เพื่อเราจะไม่ต้องมาเสียดาย เวลาที่ต้องจากไป

Cr. เพลงจาก Youtube

** นี้เป็นบทความแรกที่เขียน รู้สึกเขิน ๆ ถ้าผิดตรงไหนคอมเม้นได้น่ะครับ